Er komt een dag met spinnenwebben in de lucht. Wanneer kennis zal reizen op vleugels die dunner zijn dan lucht. Het topje van mijn vinger houdt een kracht vast die groter is dan welke dan ook. De wereld, bovenop mijn bureau, ligt binnen handbereik. Koude en witte, wasachtige en licht bloemige geuren van Iris Absolute, samen met een heldere en luchtige Rhum Ether, vonken als handen die dansen op een toetsenbord. Abstracte boterachtige tonen van Iris Concrete, vlezige tinten van Rose en bleke tonen van smetteloze jasmijn schilderen een binaire wereld van zwarte cijfers over witte schermen, van glasscherven, betonnen torens en gegevens die achter metalen bureaus zoemen. De rauwe, raspende dierlijkheid van Agarwood, gecombineerd met een verslavende, plastic noot van Civet, komt langzaam naar voren, geduwd door een Dry Wood-akkoord - de geur van zoute huid, verhit onder neonlichten. De geur van mensen, samenlevend met machines. Een droge en minerale Orris, maar toch wonderbaarlijk rustgevend en vleselijk, Opus V is een modern verhaal over samenlevingen die gefragmenteerd zijn door de manier waarop kennis op internet reist.